(Leo Put) |
นาทีที่เธอเดินไปจากฉัน ฉันถามตัวเองว่าฉันจะเหลืออะไรเมื่อเธอไป กับสิ่งต่างๆที่เคยซึ้งใจ และแล้วมันคงหมดไป จากนี้คงเป็นได้แค่ฝัน * เมื่อใจเธอนั้น ไม่มีเหลือความผูกพัน และไม่มีวันจะเหมือนเดิม ไม่มีแล้วแววตาคู่นั้นที่คอยห่วงใย แม้เสียงที่คอยปลอบใจ เมื่ออ่อนล้า ไม่มีมือที่คอยสัมผัสให้กำลังใจคืนมา จากวันนี้คงมีเหลือแต่ความเหงา นาทีที่อยู่คนเดียวตรงนี้ ฉันเหลือแค่ความผูกพันที่ย้ำให้จำให้ฝังใจ กับสิ่งต่างๆที่เคยซึ้งใจ ฉันขอจำมันเก็บไว้ หล่อเลี้ยงหัวใจที่อ้างว้าง *,* (และชีวิตที่ยังเหลืออยู่ คงมีแต่ความว่างเปล่าเท่านั้น) |